Τριχώνιο

Το Τριχώνιο (Τοπική Κοινότητα Τριχωνίου - Δημοτική Ενότητα ΜΑΚΡΥΝΕΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΑΓΡΙΝΙΟΥ της Περιφερειακής Ενότητας ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.
Η επίσημη ονομασία είναι “το Τριχώνιον”. Έδρα του δήμου είναι το Αγρίνιο και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Στερεάς Ελλάδας.
Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Τριχώνιο ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Τριχωνίου, του πρώην Δήμου ΜΑΚΡΥΝΕΙΑΣ του Νομού ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ. Η παλιά ονομασία του χωριού ήταν Καλφενίκι και το 1928 μετονομάσθηκε σε Τριχώνιον.
Το Τριχώνιο έχει υψόμετρο 32 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.

Ο νομός Αιτωλοακαρνανίας είναι ένας από τους πλουσιότερους νομούς της Ελλάδας σε υγρό στοιχείο. Η παρουσία πλήθους βιοτόπων γλυκού και υφάλμυρου νερού έχει σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη αντίστοιχης υδροχαρούς βλάστησης. Στο χωριό Τριχώνιο της Γαβαλούς του καλλικρατικού Δήμου Αγρινίου και στη θέση Λόγγος σώζεται το άγνωστο κατά πολλούς υδροχαρές δάσος φράξου.
Η δασική έκταση χωροθετείται, καταλαμβάνοντας έκταση 22 στρέμματα περίπου που δεν υπόκειται σε συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο προστασίας, παρόλο που οι εκτάσεις του προστατεύονται έμμεσα, επειδή αποτελούν τμήμα περιοχής που έχουν ενταχθεί στο οικολογικό δίκτυο Natura 2000 (GR2310009 Λίμνες Τριχωνίδας & Λυσιμαχίας) βάσει της Ευρωπαϊκής Κοινοτικής Οδηγίας 92/42.
Το παραλίμνιο δάσος έχει αναπτυχθεί σε εδάφος υγρό, πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες προσφέροντας πολλαπλές υπηρεσίες και αγαθά στους κατοίκους των παραλίμνιων οικισμών. Το ύψος ορισμένων κορμών του φωτόφιλου είδους Fraxinus angustifolia ξεπερνάει τα 25m με μέγιστη διάμετρο που φτάνουν τα 3,10cm. Παρουσιάζει μεγάλο χλωριδικό ενδιαφέρον στον ανώροφο και υπώροφο ενώ σε πολύ μικρή απόσταση βρίσκεται ο οικότοπος προτεραιότητας των ασβεστούχων βάλτων με κυρίαρχο είδος τον κοψίας (Cladius mariscus).
Η έκταση πριν από μερικά χρόνια κατακλυζόταν από τα νερά της Τριχωνίδας και προφυλασσόταν από τους αγροφύλακες για την παράνομη βόσκηση, την υλοτομία, τη λαθροθηρία κτλ. Για την εποπτεία του δάσους υπήρχε παρατηρητήριο σ’ έναν από τους ψηλότερους κορμούς και ελέγχανε όλη τη δασική έκταση και τον κάμπο της Γαβαλούς. Μόνο το Μεγάλο Σάββατο επιτρέπανε να βοσκήσουν τα ζώα εντός του Φραξιά.
Στο Τριχώνιο διαπιστώνεται η σκαλισμένη φλούδα σε ορισμένους κορμούς και χρησιμοποιούνταν για θεραπευτικές και βοτανικές ιδιότητες. Με το βράσιμο της φλούδας ο ζωμός χρησιμοποιούταν για φαρμακευτικούς σκοπούς στη χοληστερίνη.
Το δε ξύλο είναι σκληρό και εύκαμπτο ενώ θεωρείται από τα πιο αξιόλογα μαζί με αυτό της δρυός για τη δημιουργία αγροτικών εργαλείων και την παραγωγή εξοπλισμού στην επιπλοποιεία. Για το χωριό όμως του Τριχωνίου οι πεταμένοι κορμοί δεν πήγαιναν ποτέ χαμένοι. Τους χρησιμοποιούσαν για ξυλοπαραγωγικούς σκοπούς ενώ σε δημοπρασία η κοινότητα εξασφάλισε χρήματα για την θέρμαση του σχολείου και την εκκλησία του χωριού.
Ο Φραξιάς παρουσιάζει και ορνιθολογικό ενδιαφέρον ενώ δεν είναι λίγα τα δασόβια πουλιά που αναπαράγονται, ζουν και βρίσκουν κάλυψη για τις φωλιές τους πάνω στους νερόφραξους ενώ άλλα είναι περαστικά και έρχονται για την ξεκούρασή τους. Περιμετρικά της Τριχωνίδας έχουν παρατηρηθεί πλέον των 200 ειδών ενώ 50 από αυτά είναι σπάνια.
Με λίγη υπομονή και αν είμαστε τυχεροί μπορούμε να παρατηρήσουμε δρυοκολάπτη, δενδροτσοπανάκο, μυγοχάφτη, σακκουλοπαπαδίτσα, σπίνο, χουχουριστή, μπούφο, κάργες, κουρούνες, κίσσα, καλαμόκιρκο, τους περαστικούς πελαργούς και πολλούς ερωδιούς κτλ.
Το δασικό οικοσύστημα έχει και ιστορική αξία. Την περίοδο της κατοχής ένα άρμα των Γερμανών βούλιαξε στο ρέμα της Γαβαλούς. Οι Γερμανοί στρατιώτες διαπίστωσαν με τα κυάλια τους να παρακολουθούν τις κινήσεις τους δυο νεαροί. Αυτοί ήταν σκαρφαλωμένοι πάνω στους νερόφραξους. Τους εντόπισαν, τους κατέβασαν από τα δέντρα, τους σταύρωσαν τα χέρια και τους σκότωσαν εξ’ επαφής. Για την μνήμη των νεαρών πεσόντων έχει τοποθετηθεί και ένα εκκλησάκι. Σε εκείνο το σημείο μάλιστα βρίσκεται η φυσική πηγή με την ονομασία «αμπλάς» μιας και το νερό αμπλίζει όπως λένε οι κάτοικοι καθόλη τη διάρκεια του έτους.
Το πολύτιμο παραλίμνιο δάσος Φράξου αποτελεί αποσπασματικά τμήμα που καταλάμβανε μεγαλύτερες εκτάσεις παλαιότερα. Αυτό αποδεικνύεται χαρακτηριστικά από το γεγονός ότι η συνέχεια του διακόπτεται από γεωργικές καλλιέργειες. Η έκταση του ήταν πενταπλάσια όταν εκριζώθηκε το 1915 και η γη αποδόθηκε σε καλλιέργεια και κατακερματίστηκε η δομή του. Πλήθος ανθρωπογενών επεμβάσεων με σημαντικότερες τις αποξηράνσεις και το χειρισμό του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα, η εντατική βόσκηση οδήγησαν στην καταστροφή, αλλοίωση των λειτουργιών και υποβάθμιση του βιοτόπου.
Παρόλο που τα δάση φράξου έχουν μειωθεί δραματικά, στην Αιτωλοακαρνανία έχουν εντοπιστεί θέσεις και συστάδες στην Αστροβίτσα Αιτωλικού, στο Λεσίνι που έχει χαρακτηριστεί και Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης, στο Δρυμό, στη λίμνη Βουλκαριά και στη λεκάνη απορροής του Αχελώου.
Ο Φραξιάς Τριχωνίου έχει τη δυνατότητα να χαρακτηριστεί Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης και να αξιοποιηθεί. Παρόλο που δεν έχει ξεκαθαρίσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς, η ζωτικότητα του δάσους αλλά και το χωριό Τριχώνιο έχουν την δυνατότητα να αποτελέσουν έναν από τους σημαντικότερους πόρους του οικολογικού κεφαλαίου της περιοχής με την ανάπτυξη του οικοτουρισμού ήπιας ανάπτυξης συμβάλλοντας στην κατεύθυνση της προστασίας και ανάδειξης των φυσικών πόρων.
Η επίσκεψή μας μπορεί να συνδυαστεί ταυτόχρονα με την ορνιθοπαρατήρηση (birdwatching) στη Τριχωνίδα ενώ οι ασβεστούχοι βάλτοι, οι καλαμιώνες, η εναλλαγή των βιοτόπων και ο αιωνόβιος Τουρκικός πλάτανος (Platanus Orientalis) του χωριού, που γίνεται αντιληπτός από μακρινή απόσταση λόγω του μεγάλου ύψους, κεντρίζουν το ενδιαφέρον του κάθε επισκέπτη.
Φωτογραφίες



Πηγή φωτογραφιών: Facebook, Panoramio


Παρακαλούμε τους φίλους του ΜΑΚΡΥΝΕΙΑ NEWS αν διαθέτουν ιστορικό, φωτογραφικό ή οτιδήποτε θεωρούν χρήσιμο προς δημοσίευση υλικό να μας το στείλουν στο email makrinianews@gmail.com να το δημοσιεύσουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: